الگوی تجویز تجربی آنتی بیوتیک در اورژانس یک بیمارستان

زمینه و هدف: استفاده نامناسب از آنتی بیوتیک ها یکی از علل مهم مقاومت به آنتی بیوتیک ها است. هدف از این مطالعه تعیین الگوی تجویز تجربی آنتی بیوتیک در اورژانس یک بیمارستان آموزشی می باشد..   روش کار: در این مطالعه مقطعی 190 مورد از بیمارانی که در پاییز سال 1387 در اورژانس یک بیمارستان آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران آنتی بیوتیک دریافت کرده بودند از نظر صحت اندیکاسیون، نوع آنتی بیوتیک، دوز و روش تجویز آن مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها از پرونده بیماران گردآوری شد و آنالیز آماری بوسیله نرم افزار spss v.15 انجام شد.   یافته ها: 8/55% مرد و 2/44% زن بودند. میانگین سنی آنها 66/23 ± 61/56 سال بود. در 3/26% موارد یک دارو و در 7/73% موارد دو دارو یا بیشتر تجویز شده بود. سفتریاکسون با فراوانی 1/72% شایع ترین آنتی بیوتیک تجویز شده بود. 7/63% موارد آنتی بیوتیک های تجویز شده مناسب و 3/36% نامناسب بود. در 8/15% موارد تجویز آنتی بیوتیک غیر ضروری بود. دوز دارو در 8/6% و روش تجویز دارو در 1/2% موارد نادرست بود. بطور کلی با درنظر گرفتن اشتباه در تشخیص اندیکاسیون، نوع آنتی بیوتیک، دوز و روش تجویز دارو مجموعاً در 77 مورد (52/40%) در تجویز آنتی بیوتیک خطا صورت گرفته بود.   نتیجه گیری: تجویز نامناسب آنتی بیوتیک تجربی در این مرکز بیش از حد انتظار برای یک بیمارستان دانشگاهی است. اتخاذ تدابیری در زمینه تنظیم و اجرای برنامه های آموزشی یا بازآموزی تجویز آنتی بیوتیک منطقی بنظر می رسد.